Üstad

Üstad   

  Olmuyor üstad olmuyor, bazı şeyleri düzeltemezsin istesende olmaz. Bazen nefes alamıyorsun nefes almak istiyorsun fakat olmuyor, öyle bir şey oluyor hayatında, öyle iğrenç bi olay oluyorki elinden hiç bişey gelmiyor. Sığınacak liman bulamıyorsun o dalgalarla boğuşmak durumunda kalıyorsun, ama büyük onlar tutunamam ben o dalgalara karşı, savaşamam. Düşünüyorsun kaçacak yerin yok tek çare o gemiyi batırmak, ölüm.. Onu da beceremiyorsun sen neyi becerebiliyorsun ki? Keyifli bir kaç saat geçiriyorsun sadece birkaç saat ardından hemen.. Yetmez mi artık? Kaldırılmıyor bazı şeyler üstadım kaldırılmıyor insanın ne hevesi ne hayali kalıyor, sadece uykuya sığınmak geliyor elinden. Oda olmuyor bölünüyor uykular, rahatlatmıyor bir saatlik ağrı kesici misali, oda hafif geliyor artık. Bazen diyorum ki al iki parça eşya üç beş kuruş ilk bulduğun otobüse bin uzaklara git, yeni bir hayata başla ne kadar kötü olabilirki daha nasıl kötü olabilir hayat dedikleri mesele? Gözümde değil artık kimseler, ben o gemileri yaktım çoktan limanda gemilerim yok artık tükettim hepsini. Kendimden de geçtim ben, tükeniyoruz hep beraber tüketiliyoruz yetmedi mi yetmeyecek mi? Birine kalkıp beylik konuşuyorsun yanlış yapıyorsun kendini bırakma güçlü ol diyorsun sadece bir gün, bir gün sonra sende yeniliyorsun hani nerde hanginiz güçlüsünüz hangimiz kaldırabildik ki akıl veriyoruz? Artık bazı şeyler düzelmeli üstad, artık bişeyler düzelsin ! Tren rayına otursun artık, ya tren rayına otursun bir an önce ya da biz bırakalım kendimizi trenden aşağıya ne olacaksa olsun! Sen söyle üstad sen akıl ver bana nasıl başardın, nasıl başarılır akıl ver bana sıkıştım kaldım buralar da tek çıkış görünüyor, tek kapı onun da ardı karanlık ne yapalım üstad bir çıkış yolu aç bana. Ne yapalım..?