VAH!
Hiç iyi değilim sanırım, geçen gün anlayamadığım bir şekilde ruhum çekildi, anlamsızlaştı Dünya bir anda ne yaptığımı, ne konuştuğumu anlayamaz etrafımda olan olayları idrak edemez buldum kendimi.
Öylesine kesif bir duyguydu ki bu, öylesine ağır geldi ki acizliğimi damarlarımda hissettim bir anda biliyor musun? Tabir-i caiz ise ellerim ayaklarım boşaldı nerede arabaya bindiğimi, hangi yolu kullandığımı, ne düşündüğümü bilemedim biran. Tam anlamı ile çaresizlik !
Sanıyorum bu Yaratıcı'nın bana bir ön uyarısı idi. Bir kaç gündür kısır bir döngü gibi aklımda seyrediyor aynı sahne, zannediyorum ki ruhumu Rahmana teslim edene deyin de aklımdan silinmeyecek bir olaydı.
Kafamın içinde bir sürü karmaşık düşünce dönüveriyor o günün armağanı olarak mütemadiyen sürükleniyorum bir düşünceden diğerine ve fakat korkuyorum da biliyor musun? Ödüm kopuveriyor ya yine aynı hastalık (Hastalık diye bahsedeceğim çünkü inanıyorum ki basit bir dikkatsizlik yahut sıradan bir ruh hali değildi) nüksederse diye..
İnanıyorum ki sadece küçük bir uyarı idi o gün, sadece ufacık bir kendine gel sinyali idi. Daha büyüğü geliyor hatta geldi diye düşünmekteyim sadece fark edemiyor aciz bedenim henüz. Uyanışım başlıyor belki de, fakat kozamdan çıkışım oldukça çetrefilli olacaktır, inandığım gibi ise her bir şey vah ki halime.
Ben bu günü ajandama not aldım, belki ileride bakar içten bir vah çekeriz.
20.02.2016 - Dönüşüm
03.42
